پیرسینگ (به انگلیسی Piercing) در لغت به معنی سوراخ کردن به وسیله جسم نوک تیز می‌باشد و در واقع سوراخ کاری بدن به منظور استفاده از زیور آلات جهت زیبایی است.
همچنین بازتابی از آداب و رسوم باستانی و معیارهای فرهنگی هر منطقه می‌باشد.
پیرسینگ از سنین شیرخوارگی تا سالمندی قابل انجام است. بیشترین تقاضا در سنین نوجوانی و جوانی دیده می‌شود و حتی در مواردی در آقایان جوان نیز دیده می‌شود.
شایع‌ترین نواحی که افراد در ایران تمایل به انجام آن دارند نقاط مختلف گوش می‌باشد. بعد از گوش، پیرسینگ ناف، پیرسینگ بینی، پیرسینگ لب، پیرسینگ ابرو و پیرسینگ واژن شایع‌ترین مکان‌ها است.